Lew afrykański
Duży przedstawiciel kotowatych, zamieszkujący kontynent afrykański oraz azjatycki (szczątkowa populacja w Indiach). Samce z potężnymi, charakterystycznymi grzywami mogą ważyć nawet 230 kg, natomiast samice osiągają maksymalnie 180 kg. Futro ma barwę jasnobrązową lub żółtawą, w zależności od podgatunku, wieku oraz płci, czy też zmian osobniczych. Grzywa samców rozciąga się od głowy po szyję, aż na kark i pod pachy. Przeważnie jest ciemniejsza od reszty futra. Samice nie posiadają tej ozdoby. Długość ciała wynosi 2 – 3,5 m i również jest zależna od wieku, płci oraz podgatunku do jakiego zalicza się dane zwierzę. Z tego około 1 m przypada na ogon. Lew afrykański to jedyny kot tworzący zorganizowane grupy społeczne, w których hierarchia ustaliła się w toku ewolucji zachowań tych zwierząt.Wcześniej lwy zamieszkiwały niemal całą Afrykę. Obecnie spotkać je można jedynie w Kenii, Tanzanii i w narodowych parkach. W północnej Afryce lwów nie ma w ogóle, a we wschodniej osobniki te występują bardzo sporadycznie. Na Wybrzeżu Kości Słoniowej czy w Mali wyginęły całkowicie. Obecnie liczy się około 20 000 lwów w Afryce i 500 w Indiach. Ich populacja z roku na rok maleje, dlatego obecnie lew uznany jest za gatunek zagrożony. Te dzikie i dumne koty szczególnie upodobały sobie otwartą przestrzeń, dlatego świetnie odnajdują się na Sawannie Afrykańskiej. Zdarza się jednak, zwłaszcza na terenach wschodniej Afryki, że lwice wraz z młodymi znajdują schronienie w koronie drzew, kilka metrów nad ziemią. To dobre miejsce dla wypoczynku i na ucieczkę przed różnymi insektami i muchami.
